ÇELEBİ MÜFTİ'NİN KORKUSU

"Ölmek değildir ömrünün en feci işi, Müşkül odur ki ölmeden evvel ölür kişi." Yahya Kemal Beyatlı

Onyedinci asır başında yaşamış ülemadan ve Sultan 1. Ahmed'in şeyhülislamlarından Çelebi Müfti ismiyle meşhur,
Hocazade Mehmed Efendi, bulaşıcı hastalıklardan çok korkan bir adamdı.

Çelebi'nin bulunduğu yerde hastalık ve ölümden katiyyen bahsedilmez, kendisi de hiç kimsenin hasta ziyaretine ve
cenazesine asla gitmezdi.

Bir gün, evinin hizmetçilerinden biri hastalanıp vefat etti. Efendi hazretleri hiç tereddüt etmeden, konağına bir
duvarcı ustası çağırdı. Ustaya, evin hizmetçisinin öldüğü odanın kapısını örmesini söyledi. Usta, kapıya boydan
boya duvar ördükten sonra Çelebi, ayrı bir direktif verdi:

Bunlar bir vakit beyler idi, kapıcılar korlar idi,
Gel gör şimdi, bilmeyesin bey hangidir ya kulları? Yunus Emre

- Şimdi git, bahçe tarafından dolaş ve o odanın duvarını del, naaşı çıkarıp gömsünler.
Bu oda da bir daha kullanılmasın.

Hikmet-i İlahi, "sakınan göze çöp batar" misali, bütün dikkatine rağmen Hocazade Mehmed Efendi vebaya
yakalanarak hayata veda etti.